ariane 4
Ariane 4 was een raket ontworpen door de Europese Ruimtevaartorganisatie en geproduceerd en geëxploiteerd door Arianespace.
De ontwikkeling van de Ariane 4 begon in 1983 en de eerste succesvolle lancering vond plaats op 15 juni1988. In totaal vonden met deze versie van de Ariane raketten 104 succesvolle missie plaates en slechts 3 mislukte lancereingen. Ten opzichte van de Ariane 3 was het draagvermogen van de Ariane 4 met 1700 kg verhoogd tot een maximum van 4800 kg naar geostationaire hoogte. Het recordgewicht voor de Ariane 4 naar geostationaire hoogte staat op 4946 kg.
De raket kende verschillende varianten, er konden twee tot vier additionele booster raketten aan gekoppeld worden met vaste of vloeibare brandstof. Het complete lanceersysteem bestond tevens uit een satelliet draagsysteem genaamd Spelda (naar het Franse Structure Porteuse Externe pour Lancements Doubles Ariane) waarmee meerdere satellieten tegelijk konden worden gelanceerd.
Ariane 4 AR 40 was de basisversie welke uit drie trappen bestond: 58,4 m hoog, een diameter van 3.8 m, een startgewicht van 245 ton en ee maximum draagvermogen van 2100 kg tot geostationaire hoogte of 5000 kg tot in een lage baan. Het hoofdvermogen kwam van vier Viking 5 motoren, welke elk 667 kN stuwkracht produceerden. De tweede trap had een enkele Viking motor en de derde trap had een HM7 vloeibare zuurstof/waterstof motor. De Ariane 4 AR 44L bestond, met het maximum aantal van vier extra booster raketten, uit vier trappen, had een startgewicht van 470 ton en een draagvermogen van 4730 kg tot geostationaire hoogte of 7600 kg tot een lage baan.
De ontwikkeling van de Ariane 4 begon in 1983 en de eerste succesvolle lancering vond plaats op 15 juni1988. In totaal vonden met deze versie van de Ariane raketten 104 succesvolle missie plaates en slechts 3 mislukte lancereingen. Ten opzichte van de Ariane 3 was het draagvermogen van de Ariane 4 met 1700 kg verhoogd tot een maximum van 4800 kg naar geostationaire hoogte. Het recordgewicht voor de Ariane 4 naar geostationaire hoogte staat op 4946 kg.
De raket kende verschillende varianten, er konden twee tot vier additionele booster raketten aan gekoppeld worden met vaste of vloeibare brandstof. Het complete lanceersysteem bestond tevens uit een satelliet draagsysteem genaamd Spelda (naar het Franse Structure Porteuse Externe pour Lancements Doubles Ariane) waarmee meerdere satellieten tegelijk konden worden gelanceerd.
Ariane 4 AR 40 was de basisversie welke uit drie trappen bestond: 58,4 m hoog, een diameter van 3.8 m, een startgewicht van 245 ton en ee maximum draagvermogen van 2100 kg tot geostationaire hoogte of 5000 kg tot in een lage baan. Het hoofdvermogen kwam van vier Viking 5 motoren, welke elk 667 kN stuwkracht produceerden. De tweede trap had een enkele Viking motor en de derde trap had een HM7 vloeibare zuurstof/waterstof motor. De Ariane 4 AR 44L bestond, met het maximum aantal van vier extra booster raketten, uit vier trappen, had een startgewicht van 470 ton en een draagvermogen van 4730 kg tot geostationaire hoogte of 7600 kg tot een lage baan.
