space shuttle colombia
De spaceshuttle Columbia (NASA aanduiding: OV-102) was de eerste spaceshuttle van de vloot van NASA. De eerste vlucht werd gemaakt op 12 april1981. In 1999 kreeg de Columbia een grondige opknapbeurt. De shuttle verongelukte tijdens de terugkeer van missie STS-107 op 1 februari2003.
Op 1 februari2003 verloor NASA het contact met de shuttle 15 minuten voor de verwachte landing op het Kennedy Space Center in Florida. De shuttle had een wetenschappelijke vlucht van 16 dagen uitgevoerd. Op ruim 60 kilometer hoogte brak de shuttle in delen uiteen en brokstukken van de shuttle kwamen onder andere terecht in de staat Texas.
Het ongeluk Voor het uiteenvallen liep de temperatuur van de romp van het ruimteveer sterk op. De temperatuurstijging van het middelste gedeelte van de romp bedroeg 32 °C in 5 minuten. Tegelijkertijd nam de luchtweerstand sterk toe. De oorzaak hiervoor bleek te zijn dat de linkervleugel van de shuttle langzaam uiteenviel als gevolg van een beschadiging aan het hitteschild. Het hitteschild beschermt de shuttle tegen de wrijvingshitte die optreedt als het voertuig de atmosfeer binnenkomt.
Bij de lancering van de spaceshuttle op 16 januari, 80 seconden na het vertrek, raakte een stuk isolatieschuim van de externe brandstoftank los. Dit raakte de voorrand van de linkervleugel en beschadigde daar een deel van het hitteschild. In deze vleugel deden zich zeven minuten voordat de shuttle uiteenviel de eerste problemen voor.
De gebeurtenissen voor het ongeluk in chronologische volgorde:
De onderzoekscommissie concludeerde op 27 augustus dat de NASA cultuur mede debet aan het ongeluk is geweest, waarbij berichten van technici door de top van de organisatie werden genegeerd. De commissie oordeelde tevens dat de bemanning van de shuttle wellicht door een - riskante - reddingsoperatie gered had kunnen worden. De NASA had direct na de lancering echter al besloten dat een eventuele redding toch niet mogelijk was.
Voordat het CAIB de officiële eindconclusie van het onderzoek naar buiten bracht werden ook andere mogelijke oorzaken voor het ongeluk genoemd:
Bemanning van de laatste vlucht De bemanning van de laatste vlucht De bemanning van de laatste vlucht bestond uit 2 vrouwen en 5 mannen, waarvan 1 uit Israël.
Op 1 februari2003 verloor NASA het contact met de shuttle 15 minuten voor de verwachte landing op het Kennedy Space Center in Florida. De shuttle had een wetenschappelijke vlucht van 16 dagen uitgevoerd. Op ruim 60 kilometer hoogte brak de shuttle in delen uiteen en brokstukken van de shuttle kwamen onder andere terecht in de staat Texas.
Het ongeluk Voor het uiteenvallen liep de temperatuur van de romp van het ruimteveer sterk op. De temperatuurstijging van het middelste gedeelte van de romp bedroeg 32 °C in 5 minuten. Tegelijkertijd nam de luchtweerstand sterk toe. De oorzaak hiervoor bleek te zijn dat de linkervleugel van de shuttle langzaam uiteenviel als gevolg van een beschadiging aan het hitteschild. Het hitteschild beschermt de shuttle tegen de wrijvingshitte die optreedt als het voertuig de atmosfeer binnenkomt.
Bij de lancering van de spaceshuttle op 16 januari, 80 seconden na het vertrek, raakte een stuk isolatieschuim van de externe brandstoftank los. Dit raakte de voorrand van de linkervleugel en beschadigde daar een deel van het hitteschild. In deze vleugel deden zich zeven minuten voordat de shuttle uiteenviel de eerste problemen voor.
De gebeurtenissen voor het ongeluk in chronologische volgorde:
- 8.15 - Landing wordt ingezet door het starten van de remraketten
- 8.53 - Uitval van de temperatuursensoren van het hydraulisch systeem aan de linkerzijde.
- 8.58 - Temperatuursensoren op de linkervleugel vallen op 3 meetpunten uit. Ook de drukmeters van de banden van het landingsgestel registreren geen metingen meer.
- 8.59 - Laatste radiocontact.
- 9.00 - Radiocontact volledig verloren. Mensen in Texas, Arkansas en Louisiana zien vlammende strepen in de lucht.
De onderzoekscommissie concludeerde op 27 augustus dat de NASA cultuur mede debet aan het ongeluk is geweest, waarbij berichten van technici door de top van de organisatie werden genegeerd. De commissie oordeelde tevens dat de bemanning van de shuttle wellicht door een - riskante - reddingsoperatie gered had kunnen worden. De NASA had direct na de lancering echter al besloten dat een eventuele redding toch niet mogelijk was.
Voordat het CAIB de officiële eindconclusie van het onderzoek naar buiten bracht werden ook andere mogelijke oorzaken voor het ongeluk genoemd:
- Op de tweede dag van de vlucht heeft een militaire radarinstallatie waargenomen hoe een object van het ruimteveer af leek te vliegen met grote snelheid. Mogelijk was dit een stuk ijs uit een waterafvoer, dat een van de vleugels heeft beschadigd.
- Losrakend isolatieschuim van de externe brandstoftank heeft de vleugel beschadigd. Op 5 februari twijfelde NASA echter openlijk aan deze verklaring: het stuk schuim (ter grootte van een attachékoffer en met een gewicht van niet meer dan een kilo) kon de tegels niet beschadigd hebben; inslag van ruimtepuin of een meteoriet zou aannemelijker zijn.
- Meteorietinslag.
- Softwarefout.
- Turbulentie door beschadiging kan het ruimtevaartuig oncontroleerbaar uit balans hebben gebracht.
- Explosie in de wielkamer door de oplopende temperatuur, veroorzaakt door beschadigde thermische tegels.
- Uit nader onderzoek is op 15 februari 2003 gebleken dat de linker vleugel van de Columbia lek was. Daardoor is heet gas de vleugel binnengedrongen, afkomstig uit het hete plasma dat het ruimteveer tijdens de landing omringt. De oorzaak van de lekkage was destijds nog niet vastgesteld.
Bemanning van de laatste vlucht De bemanning van de laatste vlucht De bemanning van de laatste vlucht bestond uit 2 vrouwen en 5 mannen, waarvan 1 uit Israël.
- Gezagvoerder: Rick Husband, US, Luchtmachtpiloot met 3800 vlieguren. In 1999 vloog Rick Husband in de spaceshuttle Discovery.
- Piloot: William McCool, US, 41 jaar, marineofficier en sinds 1996 deelnemer aan het astronautenprogramma van de NASA. Dit was zijn eerste vlucht met de spaceshuttle.
- Onderzoeker: Kalpana Chawla, US, 42 jaar. Zij werd geboren in Karnal, een plaats 100 kilometer ten noorden van Delhi, India. Ze emigreerde in 1980 naar de VS en solliciteerde in 1988 bij de NASA. Zij vloog één keer eerder mee met een shuttle vlucht.
- Onderzoeker: Laurel Clark, US, 41 jaar, chirurg bij de Amerikaanse marine, die haar opleiding volgde bij het elitekorps Navy Seals.
- Payload Specialist: Ilan Ramon, Israël, 48 jaar. Luchtmachtpiloot en veteraan van de Jom Kippoeroorlog van 1973 en van de invasie in Libanon van 1982. Hij nam ook deel aan de aanval op de Irakese kerncentraleOsirak. De moeder van Ilan Ramon overleefde Auschwitz. Hij had een tekening bij zich van de aarde gezien vanaf de maan, gemaakt door een in Auschwitz omgekomen Tsjechisch jongetje.
- Onderzoeker: David Brown, US, 46 jaar. Studeerde medicijnen en werd later testpiloot. Hij werkte sinds 1996 voor de NASA.
- Payload Commander: Michael Anderson, US, 43 jaar. Vloog in 1998 met de spaceshuttle Endeavour, die aan het Russische ruimtestation Mir werd gekoppeld. Nederlandse experimenten Tijdens de laatste vlucht van de Columbia stonden 80 experimenten op het programma, waarvan drie Nederlandse:
- Onderzoek naar botontkalking door de afdeling fysiologie van het Academisch Medisch Centrum te Amsterdam. Het doel is om middelen te vinden om botontkalking bij bedlegerigheid te verminderen.
- Onderzoek naar botvorming en botafbraak aan embryonale middenvoetbeentjes van muizen, door het Academisch Centrum Tandheelkunde van de VU in Amsterdam. De botjes werden in leven gehouden in een kweekvloeistof. Met dit onderzoek kan informatie verkregen worden over de botontkalking die bij astronauten plaatsvindt.
- Experimenteel ontwerp van een toestel voor luchtzuivering van Bioclear, dat werkt met een mengsel van twaalf bacteriën. Conventionele luchtzuiveringsapparaten werken met actieve kool, die veel ruimte innemen
